Halen “denge”den bahsedebilmek zor… Belki biraz uzak… Ama bu dengesizlik bizi nereye taşıyacak?
“Denge yokken dengede kalmak… Doğa ana bizi sarıp sarmalamazken çocukları kapsamak, kendimizin ve çocukların duygularını anlamak daha mı zor sanki? Bir yandan “olmayan dengede” dengede kalmak bir yandan çocukların dengesi olmak gerçekten zorlayıcı…
Covid – 19 tüm dünyada, “bildiğimiz” dengelerini yerinden oynattı. Öncelikle ne yapağımızı, nasıl tepki vermeye çalışacağımızı kestirmeye çalıştık. Evde mi kalmalı, mesafeli mi olmalı, hangi kararlar alınmalı, karbonat mı, sirke mi? Hiç bilmediğimiz konular hakkında sayfalarca yazı okuyup, saatlerce uzman dinledik… Biz daha durumu anlamaya çalışırken kayıplarımız oldu. Maalesef bir yandan can kayıplarından bahsederken bir yandan da bildiğimiz normalimizin, mekânlarımızın da kaybını yaşadık. Aslında şu anda halen bu travmatik dönemin içinde olduğumuz için tüm duygularıyla yasını tutamadık. Yetişkinlerin bazıları iş kaybı yaşadı, alışkanlıklarından mahrum kaldı. Çocuklar okullarından ayrıldı, arkadaşlarıyla yakalambaç oynamayı kaybetti, dedesine sarılmayı, markette gidip istediği dondurmayı seçmeyi… Çocuklar da, ebeveynler de güçlü duygularla yaşadı, belki de tam anlamıyla sarsıldı…
Bunlarla beraber şimdi tekrar normallerimize kavuştuğumuzda, bu normallerin eskisi gibi olmadığına şahit olacağız. Yasak ya da sınırlamalar kalksa bile bildiğimizden biraz daha farklı bir “yeni normal” bizleri bekliyor. Bu durumda “yeni normal” beraberinde “yeni dengeleri” de getirecek. Bunları yaşarken bir yandan da çocuklar için dengede olmaya çalışacağız… Siz dengesizlikler içindeki bu “yeni dengeyi” nasıl buluyorsunuz?