Reinert (1976), öğrenme stillerini görerek öğrenenler, işiterek öğrenenler, sözlü sembollerle öğrenenler ve hareket yoluyla (kinestetik) öğrenenler olmak üzere dört grupta sınıflandırmıştır. Kinestetik öğrenen kişilerin özellikleri aşağıdaki tablodadır.
Doğal olduğu yerler | Spor ve dansMacera, yarış, rekabetKoşma, zıplama, rol yapma, sıçrama
Kaba motor becerilerini kullanmaya yönelik hareketler |
Problem çözme yolları | Planlamaktansa olayın içinde olmayı tercih etmeProblemlere fiziksel müdahalede bulunmaSorunlara çözüm ararken fiziksel olarak çaba sarf etme
Problemleri bireysel ya da küçük gruplar içinde çözmeyi tercih etme Deneme – yanılma, araştırma |
Değerleme ve test etme ihtiyacı | Performansa dayalıProje temelliNe öğrendiğini göstermesi
Somut bir şekilde neler yapılacağının açıklanması |
En iyi öğrenme yolları | Yapmak, ellerini kullanmak, simülasyonlar, yaşam deneyimleriFiziksel katılımla öğrenmeBilgi sahibi olmak için saha çalışmaları
Küçük grup tartışmaları |
Okuma/çalışma özellikleri | Anlamak ve görevini yapmak için okurNasıl yapmalı” kitaplarını okumaktan hoşlanırMacera içerikli kitapları ve oyunları sever
Kısa kitapları okur Kısa süreli aralarla çalışır, çalışma aralarında gezinir Yatakta ya da yerde yatarak çalışır. |
Okuldaki olası güçlükler | Kişilerarası iyi ilişki becerileri geliştirememeOkunaklı bir el yazısına sahip olmamaUzun süre oturamama
Uzun süreli konuşmaları dinleyememe Heceleme konusunda sıkıntı yaşama Gördüğü ya da duyduğu hatırlayamama Duygularını sakin bir şekilde ifade edememe Uzun süre boyunca aynı etkinliğe devam edememe |
Kinestetik öğrenen öğrenciler için öneriler;
Kesip yapıştırma: Bir konuyla ilgili olarak farklı kaynaklardan topladığınız bilgileri elle yazarak ya da fotokopi yoluyla çoğaltarak büyük bir kartona yapıştırabilir.
Dans etme: Ders çalışırken konuları, içeriğine uygun danslarla tekrarlayabilir.
Gezilere katılma: Tarih dersi için imkânınız olduğunda tarihi mekânları, biyoloji dersi için de doğal ortamları değerlendirebilirsiniz. Sınıf dışı öğretme tekniklerinden biri olan gezi, okul ve sınıf içi çalışmaları tamamlamak, daha anlamlı kılmak amacıyla uygulanan planlı ziyaretlerdir. Bu teknik olaylar, durumları gerçek görünümüyle tanıma, takdir etme ve bilgileri asıl kaynağından elde etmek amacıyla uygulanır. Geziler, eğitim açısından ilginç yerlere örneğin fabrika, müze, kütüphane, sanat galerisi, kamu kuruluşları gibi yerlere düzenlenebileceği gibi, öğrencinin üzerinde çalışmakta olduğu ya da yakın gelecekte işleyeceği konulara ilişkin, gölcük, dağlık, ormanlık gibi yerlere de düzenlenebilir.
Pandomim: Duygu, düşünce ve olayları sözsüz olarak, sadece el, kol, yüz ve beden hareketleriyle anlatma demektir. Grup halinde çalışırken de bu yöntem kullanılabilir.
Beden dilini kullanma: Öğrenci, konunun içeriğine göre, beden duruşuna, jest ve mimiklerine şekil verebilir. Bu sayede çalıştığı konuya duygusal bir renk de katmış olur.
Okunan bir şeyi canlandırma: Sosyal bilgiler derslerinde dünyanın hareketlerini, fen derslerinde deneyleri zihninde canlandırabilir.
Bu öğrenme stili size göre değil mi? Diğer öğrenme stilleri için tıklayınız;
Kaynak: Reinert, H. (1976). One Picture is worth a thousand words? Not necesessarily. Modern language Journal. 60, 160-168.